Kapstok

Daar is het dan; 360 society. Het ophanghaakje waaraan mijn meest fundamentele bezigheden als mens in dit aardse bestaan en in de samenleving opgehangen kunnen gaan worden..

Ophangen die gast! Hij heeft het gedaan, het is zijn schuld, knoop hem maar op. De verrader van de mensheid, de brengers van kind offers daar is geen straf te erg voor, aan de galg ermee! Het verraad van mensen zat hem voor mij in iets relatief simpels: de schuld durven nemen om te bestaan, samen met de waarheid over de mensheid, over mij, over mijn gezin van herkomst, de Westerse cultuur waaruit ik voorkom. Een geslacht van brengers van kind offers, een verdorven groep die de grootst mogelijke gewelddadigheden pleegde tegen het leven, tegen natuurvolken in balans. En steeds weer moest de schaamtevolle doodsheid van die waarheid worden verstopt, in meer winst, meer geld, meer status, meer roem, meer overwinning, meer verovering, meer competitie, meer tegenstellingen in zichzelf, meer wellust, meer machtsmisbruik, meer manipulatie, meer goede woorden om kwaad te verdoezelen, te verdraaien, te vermijden, te verstoppen. Kwetsbaarheid is in de Westerse wereld altijd al de boeman, de dader, want die ultieme teerheid, die overweldigende machteloosheid van in het menselijke vlees bestaan, die is bijna ondragelijk zeker voor de beste over levers onder ons. Gek genoeg, vaak wel degene die de dienst uitmaken in de samenleving, alsof zij degene zijn die weten hoe die werkt, hoe samen zijn werkt. Het zijn degene met de grootste verstopte behoefte aan gemeenschap, aan veilig en geaard samen zijn, aan even heel zachtjes en sereen onderdeel mogen zijn van een dragend menselijk geheel. Het zijn degene aan de top van de materiële wereld, vermogend, machtig, overheersend, het geld, de macht, de status plaatsend als een dikke huid tussen hen en die menselijkheid, tussen hen en de groep in. De schuld voortdurend dragend en verdragend die te groot is, niet bij hen alleen hoort, tenzij het dus als verstop plek dient voor hun eigen zelfje, hun tere kleine ik, het persoonlijke schaamtevolle hart van de huid loze ongeborene.

360 society is een verzamelpunt een bodem, voor diensten, ideeën, producten en wat mij betreft organisaties, bedrijven, besturen, regeringen die met hart en ziel werken aan een samenleving waarin de ruimte mag worden beheerst door de sereniteit en vrede die eigenlijk altijd al leidend is, onafwendbaar is, dragend, dienend en helend aanwezig als werkelijk en waarde gestuurd energetisch fundament van dit bestaan. Zelfs in het diepste donker van de menselijke ervaring, in de pijnlijkste momenten die ook vandaag de dag nog zichtbaar zijn in de mensheid in de Nederlandse samenleving, in mijn eigen imperfecte leven. Het is een vrije vertaling van de taak waartegen ik me lang verzetten wilde. Het is de vertaling van de plek die ik heb leren worden door gewenst en ongewenst mensen, gevoelens, gebeurtenissen, situaties, waarheden, voorouders en kindsdelen te ontvangen in de prachtige ruimte die mij in het aardse tijdelijk geschonken is. Zo leerde ik de (mijn) mensheid en al zijn illusionaire en creatieve bijzonderheden een plek te gunnen, te ontdekken als onderdeel van en in mijzelf. In de vorm van de meest duivelse illusies, in de vorm van de meest donkere kerkers, in de vorm van gruwelijke waarheden over mijn menselijke neiging nog steeds denken te moeten over leven of juist menen niet te mogen overleven. In de vorm van weerstand tegen een alomtegenwoordige aanwezigheid van sereniteit en vrede, de eigenlijke en schrikbarende afwezigheid van tegenstellingen en dualiteiten. Door de geforceerde en afgescheiden kijk op ogenschijnlijke trauma’s en collectieve verwondingen, de pijnlijke misinterpretaties van de werkelijkheid van een onveranderlijk fundament van waarde en waardigheid. 360 society wijst in de richting van die bodem van werkelijke waarde en het voortdurende contact dat er bestaat met elkaar en het geheel van de schepping. Een omgeving die in oprechte cohesie, in contact komen en blijven mag met onverwoestbaar vertrouwen. In de grootste afwezigheid en aanwezigheid van de dood, het dodenrijk en de grote hemel van het niets, de leegte en volheid van de essentie van het zijn. Het grootste tekort aan liefde, aan voeding, aan warmte aan het ontvangen durven. De meest intense verwarring in identiteit, in gespletenheid, in autonomieloosheid in overweldiging en symbiose. De sterkste kracht van het winnen, het ik voor het jij, het verschil maken, het overheersen op het tandvlees, het overwinnen in gevoelloosheid. De grootste schuldigheid en opofferingsgezindheid, de diepste overgave, het fijnste altruïsme, door compassioneel narcisme en masochistische schuldigheid heen tot er geen ego, maar ook geen persoonlijkheid meer over blijft. De grootste rigiditeit en schoonheid, verwaandheid, grootsheid, groothartigheid, de fijnste liefde, de duurste vrede na de meest bloederige oorlogen in het hart van de mens en de mensheid, van serene bestaansschuld, van moedig leiderschap van gedurfd proberen, van kinderlijk spelen, van vallen en opstaan, van het vieren van doorleefd vertrouwen in elke oprecht menselijke interactie, hang maar op die jas; www.360society.nl